โรคไตเรื้อรังระยะที่ 3 (CKD)

[siritidaphon]

โรคไตเรื้อรังระยะที่ 3 (CKD)

โรคไตเรื้อรัง เป็นภาวะที่การทำงานของไตลดลงเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป และอาจนำไปสู่ภาวะไตวายได้ในผู้ป่วยบางราย โรคไตเรื้อรังระยะที่ 3 เกิดขึ้นเมื่อ eGFR ของคุณอยู่ระหว่าง 30-59 ค้นหาอาการ ทางเลือกการรักษา และวิธีจัดการกับโรคไตในระยะนี้


ภาพรวมของโรคไตระยะที่ 3

โรคไตเรื้อรัง แบ่งออกเป็น 5 ระยะตามการทำงานของไตว่ามีเลือดหรือโปรตีนในปัสสาวะหรือไม่

ในผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรังระยะที่ 3 ไตของคุณได้รับความเสียหายในระดับปานกลาง ดังนั้นจึงไม่สามารถกรองเกลือและสารพิษได้อย่างเหมาะสม และอาจเกิดปัญหาในการรักษาสมดุลของของเหลวได้

ระยะนี้แบ่งออกเป็นสองระยะย่อย ขึ้นอยู่กับระดับการทำงานของไต ได้แก่ CKD ระยะ 3a และ CKD ระยะ 3b แต่จะไม่มีผลต่อการรักษาผู้ป่วย

ในผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรังระยะที่ 3 แพทย์จะติดตามอย่างใกล้ชิดเพื่อดูว่ามีโปรตีนในปัสสาวะหรือไม่ เนื่องจากโปรตีนในปริมาณที่มากขึ้นอาจหมายถึงความเสี่ยงที่โรคไตเรื้อรังจะพัฒนามากขึ้นและจำเป็นต้องได้รับการรักษาเพิ่มเติม


อาการของโรคไตเรื้อรังระยะที่ 3

โรคไตเรื้อรังเป็นภาวะเงียบเนื่องจากไม่แสดงอาการใด ๆ ในช่วงระยะแรก อาการและอาการแสดงแรกมักเริ่มปรากฏในระยะที่ 3 หรือหลังจากนั้น เมื่อการทำงานของไตลดลงจะนำไปสู่การสะสมของสารพิษและของเหลวในร่างกาย

อาการของโรคไตเรื้อรังระยะที่ 3 มีดังนี้

    ความเหนื่อยล้า
    อาการมือเท้าบวม
    ปัสสาวะเปลี่ยนสีหรือปริมาตรเปลี่ยนไป
    ปวดกล้ามเนื้อ
    อาการคัน
    เบื่ออาหาร

อาการเหล่านี้อาจไม่เกิดขึ้นทั้งหมดหรือเกิดขึ้นพร้อมกัน แต่จะค่อยๆปรากฏขึ้นแบบค่อยเป็นค่อยตามการดำเนินไปของโรคไตเรื้อรัง อย่างไรก็ตามควรสังเกตอาการที่อาจจะเกิดเหล่านี้ตามระยะของโรคไตเรื้อรัง

แพทย์จะทำการตรวจเลือดและปัสสาวะเป็นประจำเพื่อประเมินระยะของโรคไตวายเรื้อรังรวมถึงประเมินความเสี่ยงการพัฒนาของโรค


การรักษาโรคไตระยะที่ 3

การรักษาโรคไตวายเรื้อรังระยะที่ 3 มีวัตถุประสงค์เพื่อชะลอลุกลามของโรคแและเพื่อจัดการปัญหาที่เกิดจากการทำงานของไตที่ลดลง

ยาเช่นยาในกลุ่ม Angiotensin-converting (ACE) inhibitors กลุ่ม Angiotensin-receptor blockers (ARBs) และกลุ่ม sodium-glucose cotransporter-2 (SGLT-2) เป็นยาที่มีประสิทธิภาพในการลดความเสียหายของไตเพิ่มเติมและชะลอการลุกลามของโรคไตวายเรื้อรัง สำหรับการรักษาอื่น ๆ และการเปลี่ยนแปลงอาหารอาจจำเป็นสำหรับหากผู้ป่วยมีปัญหาสุขภาพอื่น ๆ ที่เกิดจากโรคไตวายเรื้อรัง เช่น ภาวะโลหิตจาง  หรือภาวะระดับเกลือในเลือดสูง อย่างไรก็ตาม ในระยะนี้ยังไม่จำเป็นต้องฟอกไต


การจัดการโรคไตระยะที่ 3

เมื่อได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคไตวายเรื้อรังระยะที่ 3 ผู้ป่วยอาจต้องเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตบางอย่าง และต้องปรึกษาแพทย์เพื่อจัดการอาการที่อาจเกิดขึ้นอย่างเหมาะสม โดยในระยะนี้ แพทย์ประจำของผู้ป่วยอาจส่งต่อผู้ป่วยให้ไปอยู่ในการดูแลของผู้เชี่ยวชาญด้านไตหรือที่เรียกว่าอายุรแพทย์โรคไต เพื่อดูแลผู้ป่วยในระยะยาว

การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่จำเป็นอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสุขภาพของผู้ป่วยแต่ละคน โดยทั่วไปทีมแพทย์จะแนะนำผู้ป่วยให้มีการปรับเปลี่ยนในเรื่อของอาหารให้เหมาะสม อีกทั้งจะแนะนำให้ผู้ป่วยการออกกำลังกายในระดับปานกลาง การเลิกสูบบุหรี่ และจำกัดการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ควมคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ


อาหาร

อาหารเป็นส่วนสำคัญในดูแลผู้ป่วยโรคไต เนื่องจากไตมีหน้าที่กรองสารพิษและของเหลวส่วนเกินออกจากร่างกาย ดังนั้นอาหารที่บริโภคจะส่งผลต่อการทำงานของไต เมื่อไตเกิดความเสื่อม จึงจำเป็นต้องเปลี่ยนอาหารให้เหมาะสม

สำหรับโรคไตวายเรื้อรังระยะที่ 3 ความต้องการทางโภชนาการจะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล การได้รับคำแนะนำจากนักกำหนดอาหารเป็นสิ่งสำคัญที่สามารถช่วยสร้างแผนการรับประทานอาหารที่ตรงกับความต้องการเฉพาะของแต่ละบุคคล


การออกกำลังกาย

การออกกำลังกายเป็นกุญแจสำคัญในการรักษาสุขภาพให้แข็งแรง สำหรับผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังก็เช่นกัน การออกกำลังกายเป็นประจำยังช่วยจัดการกับปัญหาที่อาจเกิดขึ้น เช่น ความดันโลหิต และเบาหวาน เมื่อเป็นโรคไตวายเรื้อรังระยะที่ 3 คุณจะสามารถออกกำลังกายได้ตามปกติอย่างเช่นที่เคยก่อนได้รับการวินิจฉัย ถึงแม้ว่าผู้ป่วยเพิ่งเริ่มออกกำลังกายเป็นกิจวัตรก็เช่นกัน ทั้งนี้ผู้ป่วยควรปรึกษาเกี่ยวกับกิจวัตรการออกกำลังกายกับทีมแพทย์และปฏิบัติตามคำแนะนำของทีมแพทย์


การติดตามโรคไตเรื้อรัง

การตรวจสอบสุขภาพของผู้ป่วยเป็นสิ่งสำคัญ แพทย์ประจำตัวผู้ป่วยจะเป็นผู้คอยติดตามสภาวะต่าง ๆ เช่น ความดันโลหิตสูงและเบาหวาน และผู้ป่วยจะพบแพทย์โรคไตเป็นระยะ ๆ เพื่อประเมินการพัฒนาของโรคไต

 
การพยากรณ์โรคไตระยะที่ 3

ในโรคไตระยะที่ 3 ไตจะมีการเสื่อมในระดับปานกลาง และการทำงานของไตจะลดลง การรักษาอาจมีประสิทธิภาพในการชะลอการลุกลามของโรคไตวายเรื้อรังและจัดการปัญหาสุขภาพอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้น

ในระยะที่ 3 ยังค่อนข้างห่างไกลจากภาวะไตวาย และการวินิจฉัยในระยะนี้สามารถช่วยลดการลุกลามของโรคได้ เนื่องจากผู้จะเริ่มรับการรักษา และมีการเฝ้าติดตามการลุกลามของโรค ดังนั้นเป็นไปได้ที่ผู้ป่วยจะคงอยู่ในระยะที่ 3 เป็นเวลาหลายปีโดยที่โรคไตเรื้อรังไม่ดำเนินไปสู่โรคไตระยะสุดท้าย